تکامل مغز

حالت طبیعی مغز انسان, مثل مغز بیشتر خویشاوندان ما در قلمرو حیوانات, عدم تمرکز است. گرایش طبیعی ما این است که جهت نگاهمان و در نتیجه توجهمان را از شیئی به شیء دیگر تغییر دهیم تا بتوانیم تا حد امکان, از انچه اطرافمان رخ می دهد مطلع باشیم. عصب شناسان “مکانیسم های جزء به کل” ابتدایی را در مغز ما کشف کرده اند که با یک ورودی حسی خام عمل میکنند و توجه ما را فورا و به صورت غیرارادی, به ویژگیهای بصری شیء جلب میکنند. اما چیزی که بیش از همه توجه ما را جلب میکند, هر گونه نشانه تغییر در محیط اطراف ماست زیرا از نظر مغز,این تغییر نوعی تهدید یا فرصت محسوب میشود. بنابراین, خواندن کتاب و تمرکز طولانی و در نظر نگرفتن محیط اطرفمان, نوعی فرایند غیرطبیعی در تاریخ تکامل مغز انسان محسوب میشود. تصویربرداریهای FMRI نشان میدهد که مغز یک فرد کتابخوان, به وضوح بزرگتر از مغز فردی صرفا باسواد, است.ویژگی بارز رسانه های نوین اجتماعی چون فیسبوک, تلگرام, اینستاگرام و … این است که اجازه تفکرعمیق به ما نمیدهد و ما مجبور هستیم حجم وسیعی از مطالب را به حافظه کاری وارد کنیم و از هر کدام به شکل بسیار سطحی و کم عمق بهره ببریم. 

منبع: کتاب کم عمق ها _ نوشته نیکلاس کار